Στο ΔΣ της 26/2/2019 έγινε εκτενής συζήτηση για το ζήτημα της υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων, μετά από απαίτηση των σωματείων τους. 
Η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος, Μ. Διακολιού, έθεσε τα αυτονόητα ερωτήματα για τις συνθήκες εργασίας τους, αφού η Διοίκηση ουσιαστικά υποστήριξε ότι οι εργαζόμενοι και η Κυβέρνηση φταίνε για τα εργατικά ατυχήματα!

Αναλυτικά:

Οι εργαζόμενοι αναφέρθηκαν στην συμφόρηση των υπηρεσιών στο κτίριο του δημαρχείου, το οποίο πλέον δεν επαρκεί, στα εργατικά ατυχήματα που έχουν σημειωθεί κατά την υπηρεσία τους, πολλά από τα οποία οφείλονται σε κακή συντήρηση των εργαλείων τους, κατήγγειλαν ότι αυτά τα ατυχήματα δεν αναγνωρίζονται ως εργατικά, ενώ ξεχωριστή θέση στην τοποθέτησή τους είχαν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας, τα οποία χαρακτήρισαν ακατάλληλα για την επικινδυνότητα της εργασίας τους. Ανέφεραν πχ ότι διαθέτουν πάνινα γάντια για να κάνουν την αποκομιδή των απορριμμάτων!
Η Διοίκηση απέδωσε την ευθύνη για την κατάσταση αυτή στις κυβερνητικές πολιτικές, στο παρωχημένο νομοθετικό πλαίσιο και στους ίδιους τους εργαζομένους οι οποίοι δεν εμβολιάζονται, ούτε υποβάλλονται σε ιατρικές εξετάσεις, παρά το ότι τους τις παρέχει ο Δήμος.

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ 
Μ. ΔΙΑΚΟΛΙΟΥ

Το ζήτημα της υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Δυστυχώς η θέση της Διοίκησης είναι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι φταίνε οι εργαζόμενοι για τις συνθήκες εργασίας τους! Αυτοί φταίνε αν γλιστρούν από το απορριμματοφόρο, αυτοί φταίνε αν κόβουν τα χέρια τους με τον τροχό, τι να γίνει που δεν έχουμε σύγχρονα Μέσα Ατομικής Προστασίας, φταίει η ισχύουσα Υπουργική Απόφαση…
Οι κυβερνητικές πολιτικές πράγματι δυσχεραίνουν την θέση και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων. Η καταλήστευση των πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο περιορισμός έως απαγόρευση των προσλήψεων, το απαρχαιωμένο νομοθετικό πλαίσιο, είναι στοιχεία απέναντι στα οποία πρέπει να στέκονται οι εργαζόμενοι. Αλλά σε αυτό τον αγώνα θα πρέπει αρωγός τους να είναι και η ΚΕΔΕ, όχι να μένουν μόνοι να διαμαρτύρονται.Όμως, οι συνθήκες εργασίας, δεν είναι θέμα κυβερνητικό. Μέσα σε 12 χρόνια θητείας, αυτή η Διοίκηση αλλά αντιστοίχως και οι προηγούμενες, θα μπορούσε να έχει διαμορφώσει χώρους σύγχρονους, με πολιτισμένες συνθήκες.

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

1) Παρουσιάζεται σαν μεγάλη επιτυχία το αυτονόητο: ότι ολοκληρώθηκε η προμήθεια των Μέσων Ατομικής Προστασίας ! Όμως, αν τα Μέσα Ατομικής Προστασίας δεν είναι τα κατάλληλα ανεξαρτήτως του ποιος φταίει γι αυτό) πώς να μη γίνουν ατυχήματα;
2) Αν δεν υπάρχει επαρκής αριθμός σε προσωπικό, αυτοί που υπάρχουν θα αναγκαστούν να εντατικοποιήσουν την εργασία τους για να ολοκληρωθεί η δουλειά. Έτσι, πώς να μη γίνονται ατυχήματα;
3) Το υπάρχον προσωπικό δεν είναι επαγγελματικά εκπαιδευμένο, γνωρίζουν το αντικείμενο εμπειρικά και μόνο. Έτσι, πώς να μη γίνουν ατυχήματα;
4) Αν τα εργαλεία των εργαζομένων δε συντηρούνται, πώς να μη γίνονται ατυχήματα;
5) Πώς ενώ υπάρχουν ιατρικοί φάκελοι για όλο το προσωπικό, όπως διαβεβαίωσε η ιατρός εργασίας, δεν διαπιστώνονται οι παθήσεις των εργαζομένων και η καταλληλότητά τους ή μη για συγκεκριμένες βαριές εργασίες;
6) Πώς βρέθηκε εργαζόμενος που υπέστη εργατικό ατύχημα εν ώρα υπηρεσίας να εργάζεται στον ΙΝ της Παναγίας των Βλαχερνών;
7) Πώς ενώ ο τεχνικός Ασφαλείας εξήρε τη σημασία των γαντιών βινυλίου, οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι διαθέτουν μόνο πάνινα γάντια;
8) Το ότι τα εργατικά ατυχήματα (πολλά από αυτά θανατηφόρα) πλέον είναι ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο σε όλη την Ελλάδα , καταδεικνύει ότι τα ατυχήματα δεν μπορεί να είναι ευθύνη των εργαζομένων.

Εδώ δεν είμαστε για να ρίχνουμε «μπαλάκια ευθυνών». Οι εργαζόμενοι ζητούν βοήθεια και συνεργασία και εμείς πρέπει να σταθούμε δίπλα τους.