Από τα αναπόφευκτα προβλήματα ως τη γενική διάλυση, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Για άλλη μια φορά οι πολίτες ζουν το ξεχαρβάλωμα του κράτους, έστω και αν αυτή τη φορά ονομάζεται «επιτελικό».

Είναι όντως πολύ ισχυρή η καταιγίδα που χτυπάει την Ελλάδα τις τελευταίες ώρες. Όμως η αποκαλούμενη κακοκαιρία «Μπάλλος» δεν είναι κάποιος τροπικός τυφώνας. Ούτε είναι πρώτη φορά που βλέπουμε καταιγίδα πολύ μεγάλης έντασης στη χώρα μας. Κατά συνέπεια, η (όντως πολύ μεγάλη) ένταση της καταιγίδας δεν μπορεί να δικαιολογήσει:

• το ότι έγιναν ποτάμια οι κεντρικές αρτηρίες στην Αθήνα,

στη νέα κανονικότητα, αποτελεί την πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπίσει μια σύγχρονη και αποτελεσματική Πολιτική Προστασία.

14.10.21 Γνώμη | Του Γιώργου Καραμπότη

Ιδρυτικό μέλος παράταξης «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή«.
Κάτοικος Αγίας Φιλοθέης Αμαρουσίου

Η υπόσχεση

Η κυβέρνηση υποσχέθηκε την Ελλάδα 2.0. Μια σύγχρονη χώρα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες των πολιτών. Στην πράξη αυτό που είδαμε ήταν το Καμένη Ελλάδα 2.0 το καλοκαίρι και η Πλημμυρισμένη Ελλάδα 2.0 τώρα. Και δεν είναι θέλημα Θεού αυτό που μας συμβαίνει..

• το ότι πλημμύρισαν σχολεία και πανεπιστήμια και είδαμε ακόμα κι επιχειρήσεις εκκένωσης από σχολικές μονάδες,

• το ότι τα σχολεία θα είναι κλειστά λόγω… βροχής,

• το ότι η πρωτεύουσα βυθίστηκε στο χάος,

• το ότι ολόκληρη η χώρα έχει ξεχαρβαλωθεί.
  
  

Η προειδοποίηση

Πολύ περισσότερο, το απίστευτο χάος που ζούμε τις τελευταίες ώρες, δεν μπορεί με τίποτα να δικαιολογηθεί από τη στιγμή που η κακοκαιρία είχε προβλεφθεί με ακρίβεια από τους μετεωρολόγους. Η κυβέρνηση προειδοποίησε τους πολίτες για το κακό που έρχεται, αλλά εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η ίδια δεν προχώρησε στην αναγκαία προετοιμασία.

Είναι προφανές ότι μια πολύ ισχυρή κακοκαιρία θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα. Αλλά από τα αναπόφευκτα προβλήματα ως τη γενική διάλυση, υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Απόσταση που δυστυχής διανύθηκε λόγω της αβελτηρίας της κυβέρνησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (η οποία ελέγχεται – κατά πλειοψηφία – από τη Νέα Δημοκρατία, μην το ξεχνάμε), καθώς και των διαχρονικών παθογενειών του πολεοδομικού (μη) σχεδιασμού της χώρας.

Τα αντιπλημμυρικά

Γιατί δεν θα είχαμε το σημερινό χάος στην Αθήνα και όλη την Ελλάδα:

• αν δεν κλείναμε το δρόμο στο νερό, μπαζώνοντας ποτάμια και ρέματα (λες και το νερό θα εξαφανιστεί αν ρίξουμε τσιμέντα),

• αν κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση είχαν κάνει το στοιχειώδες, δηλαδή να καθαρίσουν τα φρεάτια,

• αν κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση είχαν προχωρήσει στα αναγκαία μέτρα αντιπλημμυρικής θωράκισης και δεν επιδίδονταν συστηματικά σε έργα βιτρίνας όπως οι αναπλάσεις πλατειών και οι κάθε λογής “μεγάλοι περίπατοι”,

• αν η παρέμβαση της Πολιτικής Προστασίας δεν περιοριζόταν στην αποστολή μηνυμάτων του 112, τα οποία είναι μεν χρήσιμα, εντούτοις, δεν συνιστούν πανάκεια.

Η κλιματική κρίση προβάλλεται ως δικαιολογία από την κυβέρνηση, όπως ακριβώς είχε γίνει και με τις φωτιές το καλοκαίρι. Η κλιματική κρίση όμως δεν δίνει άλλοθι στον κρατικό μηχανισμό για την αποτυχία του.

---