Μετά τις καθιερωμένες ευχές, όπου η ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος, Μ. Διακολιού, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, πρότεινε κοινό μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων, ώστε να στηρίξουν τα αιτήματα του Συλλόγου, συνυπογράφοντάς τα και δεσμεύτηκαν σε αυτό.

Ο κ. Πατούλης, δευτερολογώντας (πράγμα που δε συνηθίζεται στις πίτες), αναφέρθηκε αποκλειστικά στον χαιρετισμό της Μ. Διακολιού και την τοποθέτησή της, προσπαθώντας να αμυνθεί. Δυστυχώς όμως, η απραξία του και τα χρονίζοντα προβλήματα μιλούν από μόνα τους.

Αναλυτικότερα, παρακάτω :
—————————————————————————–

Στις ευχές που έδωσε η Μ. Διακολιού κατά την κοπή της πίτας των εργαζομένων του Δήμου Αμαρουσίου, αναφέρθηκε στα χρονίζοντα προβλήματα των εργαζομένων, την εργασιακή τους ανασφάλεια, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την εντατικοποίηση της εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα μέσα ατομικής προστασίας τα οποία τα έχουν εκθέσει με κάθε τρόπο στη Διοίκηση όλα αυτά τα χρόνια, ανώφελα, όμως.

Για το λόγο αυτό, δήλωσε ότι δεν έχει το θράσος να απαριθμήσει πόσες ερωτήσεις και τοποθετήσεις έχει κάνει στο Δημοτικό Συμβούλιο υπέρ των εργαζομένων, ούτε πόσες φορές βρέθηκε στα πεζοδρόμια μαζί τους, όταν διεκδικούσαν τα δίκαιά τους. Γιατί μόνο θράσος χρειάζεται να μιλά κανείς για τον εαυτό του, την ώρα που τα προβλήματα των εργαζομένων είναι ακόμα άλυτα.

Επανέλαβε την πρότασή της, όσοι από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου θέλουν να είναι δίπλα στους εργαζομένους, να συνυπογράφουν επισήμως τα αιτήματά του σωματείου τους για να δημιουργηθεί ένα ενιαίο μέτωπο αγώνα υπέρ τους.

Ο δήμαρχος κ. Πατούλης, φανερά ενοχλημένος, δευτερολόγησε (ενώ δεν προβλέπεται) μόνο για να απαντήσει με το ψευδο – επιχείρημα ότι «συμμετείχε στις διοικήσεις Τζανίκου που χρέωσαν την πόλη».

Επειδή από την Πεύκη που βρισκόταν τότε ο κ. Πατούλης, δεν θα μπορούσε να ξέρει την έγκαιρη διαφοροποίησή της Μ. Διακολιού από την Διοίκηση Τζανίκου, εκείνη τον ενημέρωσε για άλλη μία φορά, όπως τον ενημέρωσε (σε περίπτωση που δεν το γνώριζε, γιατί αλλιώς θα έπρεπε να του καταλογίσει πολιτική υποκρισία) ότι πολλά από τα στελέχη της τελευταίας 12ετούς Διοίκησής του στον Δήμο Αμαρουσίου, ήταν προβεβλημένα στελέχη της Διοίκησης Τζανίκου χωρίς να έχουν διαφοροποιηθεί ποτέ από αυτήν.

Δυστυχώς όμως, οι δήμαρχοι που μετά από τρεις θητείες προσδιορίζονται ακόμα από τις προηγούμενες Διοικήσεις, είναι εκείνοι που – τελικά – δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν θετικό έργο να προβάλλουν στα δώδεκα χρόνια.